درغروب مبهم شهر غریب

هیچکس تنهاییم را حس نکرد

هیچ تفسیری بجز چشمان تو

وسعت شیداییم را حس نکرد

فصل سردی را که ویران میشدم

هیچکس در خوابهایش هم ندید

هیچ دستی برگهای زرد را

از درخت باغ تنهایی نچید

تاروپود شب پر از اندوه شد

هیچکس اندوه شب را کم نکرد

لحظه های انتظارت هیچ گاه

سینه ام را خالی از ماتم نکرد

در شب بی انتها با یاد تو

هیچ کس مانند من غمگین نبود

هیچ رویایی به جز دیدار تو

از شب یلدای من شیرین نبود

بعد از ان دیگر کسی مانند من

عاشق و دیوانه و شیدا نشد

بی تو دیگر وا ژه زیبای عشق

روی سطر دفترم پیدا نشد!

نگین